Poczta elektroniczna lub krótko e-poczta (ang. Electronic mail) jest to jedna z najwcześniejszych usług Internetu. Usługa przeznaczona początkowo wyłącznie do przesyłania krótkich informacji tekstowych w kodzie ASCII, aktualnie umożliwia przesyłanie tekstów napisanych w alfabetach narodowych oraz dołączanie do nich tzw. załączników czyli np. dźwięki, obrazy, animacje, dane w różnych formatach.

Poczta elektroniczna

W wymianie korespondencji uczestniczą protokoły SMTP (ang. Simple Mail Transfer Protocol), który zapewnia przesyłanie wiadomości do skrzynki nadawczej na obsługujący nasze konto serwer. Jednak za pomocą protokołu SMTP nie można pobierać wiadomości ze skrzynki odbiorczej, do tego służy protokół POP3 (ang. Post Office Protocol version 3), IMAP(ang. Internet Message Access Protocol) oraz MIME(ang. Multipurpose Internet Mail Extensions), który zajmuje się nie tylko przesyłem tekstu ale również plików graficznych, multimedialnych itp.

Proces przesyłania wiadomości z komputera odbiorcy do komputera nadawcy nie jest skomplikowany jednak transmisja nie jest wykonywana bezpośrednio. Po przygotowaniu wiadomości e-mail należy nawiązać połączenie z serwerem SMTP i skopiować do niego naszą wiadomość. Po odebraniu e-maila serwer SMTP przesyła go do serwera POP3 adresata.
Natomiast adresat e-maila aby odebrać korespondencje musi nawiązać połączenie z serwerem POP3 i skopiować wiadomość do swojego komputera. Komunikacja od nadawcy do serwera SMTP a także od serwera POP3 do adresata wykonywana jest przy wykorzystaniu dowolnego klienta pocztowego lub za pomocą przeglądarki internetowej.

W proces transmisji wykorzystywane są rożne programy a także zasoby serwerów oraz sieć transmisyjna:

– MUA (ang. Mail User Agent) – zbiór programów, które służą do przygotowywania i odczytywania wiadomości, przykładem takiego narzędzia jest KMail.

– MTA (ang. Mail Transfer Agent) – oprogramowania pocztowe umożliwiające wysyłanie oraz odbieranie poczty do i od serwerów, przykładem jest Postfix.

– MDA (ang. Mail Delivery Agent) – program, którego zadaniem jest rozdzielanie i dostarczanie poczty do skrzynek adresatów, przykładem może być procmail lub maildrop.

– MS (ang. Message Store) – miejsce na dysku serwera pocztowego, gdzie fizycznie przechowywane są wiadomości.

– Fetch Server – program umożliwiający pobieranie poczty przez klienta przy wykorzystaniu protokołu POP3, IMAP lub MIME.

Serwer pocztowy.

SuSE Linux Enterprise Server 10 posiada dwa serwery pocztowe: Postfix oraz sendmail. Do naszej testowej instalacji serwera pocztowego wykorzystany zostanie Postfix. Aby serwer Postfix mógł zostać zainstalowany i skonfigurowany w sieci muszą działać poprawnie następujące serwery: LDAP, DHCP, DNS oraz musi być włączona funkcja uwierzytelniania lokalnych użytkowników systemowych. Instalacja serwera pocztowego jest możliwa bez podanych serwerów jednak wymaga ręcznej konfiguracji plików konfiguracyjnych, które znajdują się w /etc/Postfix, jednak jest to dużo trudniejsze zadania.

Na początku uruchamiamy moduł Postfix, YaST2 poprosi nas o podania loginu i hasła do serwera LDAP. YaST2 sprawdzi czy usługi potrzebne do poprawnego działania programu Postfix są zainstalowane i poprawnie skonfigurowane.

Okno konfiguracji serwera pocztowego jest podzielone na zakładki udostępniające odpowiednie opcje konfiguracyjne. Pierwsza z nich to Ustawienia globalne. Można tu określić Identyfikacje serwera, maksymalny rozmiar wiadomości, sposób dostarczenia poczty wychodzącej z serwera. Aby poprawne skonfigurować serwera poczty należy podać nazwę hosta lub adres IP, konto oraz hasło.

Kolejną zakładką jest Doręczenie lokalne, zawiera opcje konfiguracji odpowiedzialne za przechowywanie otrzymanych lub wysyłanych wiadomości. Podajemy tu Sposób lokalnego dostarczania, mamy cztery możliwości: Cyrus IMAP, Procmail, System plików oraz bez dostarczania lokalnego.

Następną zakładka serwera pocztowego to Transport poczty, zajmuje się przesyłaniem poczty pomiędzy serwerami pocztowymi.

Kolejna zakłada to Prewencja serwera pocztowego. Zakładka ta umożliwia nam zdefiniowanie sposobu reagowania serwera Postfix na spam, można określić adresy IP maszyny z której wysyłany jest spam i dodanie jej do „czarnej listy”. Można tutaj również załączyć skaner antywirusowy AMAVIS, który zabezpieczy klienta przed dostaniem się do systemu wirusa wraz z wiadomością pocztową.

Następną zakładką konfiguracyjną jest Przekazywanie poczty. Możemy określić tutaj sieci, które będą miały uprzywilejowany dostęp do naszego serwera poczty oraz zasady bezpieczeństwa serwera. Można ustawić opcje Wymagaj uwierzytelnienia SASL, czyli że podczas wysyłania wiadomości będzie konieczne podanie loginu i hasła oraz można ustawić tryb pracy demona smtpd: bez TLS, używaj TLS, wymuszaj TLS oraz używaj TLS tylko dla uwierzytelniania SASL.

Szóstą zakładką jest Pobieranie poczty, pozwala ona na ustawienie kont pocztowych z których nasz serwer będzie regularnie pobierał pocztę. Możemy ustawić tu jak często będzie pobierana poczta z tego serwera.
Ostatnią zakładką jest Domeny serwera pocztowego. Zakładka ta dotyczy domen obsługiwanych przez nasz serwer poczty. Aby możliwe było uruchomienie serwera należy podać jedną domenę główną.

Pocztowy agent transportowy.

Moduł YaST2 Pocztowy agent transportowy umożliwia przeprowadzenia dalszej konfiguracji usługi poczty w naszym systemie. Na początek należy określić typ połączenia, mamy do wyboru stałe, wdzwaniane lub brak połączenia. Następnie zakładką jest Maskarada, należy tu określić adres serwera dla poczty wychodzącej korzystającej z połączenia wdzwanianego. Opcja Maskarada umożliwia skonfigurowania adresów kont pocztowych, których serwer będzie wykorzystywał do wysyłania wiadomości. W polu Domena dla nadawcy można określić nazwę domeny, która będzie używana przez użytkowników wysyłających pocztę z naszego serwera. W następnym polu możemy wpisać nazwę domeny jaka będzie pojawiała się w komunikacji między lokalnymi użytkownikami. Kolejną opcją jest ustawienie, które domeny mają podlegać maskowaniu.
Następnie mamy możliwość skonfigurowania opcji dotyczących poczty przychodzącej. Możemy załączyć opcję Aktywuj zdalne połączenia SMTP oraz Otwórz port w zaporze sieciowej.

Kolejną zakładką są aliasy, mamy możliwość tutaj przekserowania poczty dowolnego użytkownika systemu na inne konto obsługiwane lokalnie. Na rysunku można zauważyć, że większość kont przekierowanych jest na kotno root.
Kolejną rzeczą, która jesteśmy w stanie skonfigurować to Domeny wirtualne, możemy tu skonfigurować dodatkowe domeny pocztowe.

Klient poczty.

Na komputerze klienta należy zainstalować program Kontact, a zasadzie jego moduł KMail. Po uruchomieniu KMaila pojawi się nam ekran powitalny, należy przejść do zakładki Poczta, aby zobaczyć aktualnie skonfigurowane skrzynki. Na początek najlepiej skonfigurować tożsamość użytkownika podajemy tu podstawowe dane takie jak imię, organizacja oraz adres e-mail.
Następna zakłada zajmuje się ustawieniami kryptograficznymi dla danej tożsamości. Pierwsze dwa klucze dotyczą obsługi standardu OpenPGP, który definiuję szyfrowanie i podpisy cyfrowe dla wiadomości e-mail. Dwa następne dotyczą standardu S/MIME, który definiuje sposób kodowania informacji przesyłanych za pomocą poczty elektronicznej.
Kolejną zakładką jest Zaawansowane jak sama nazwa mówi możemy tu ściślej dopasować klienta pocztowego do wymagań użytkownika. Dwie pierwsze opcje dotyczą konfiguracji adresów e-mail, pierwszy z nich to adres zwrotny, na który będzie przesyłana wiadomość która została niedostarczona, natomiast drugi adres to adres kopii ukrytych i będzie wysyłana tutaj wiadomość podczas używania jej przez daną tożsamość.
Zakładka Podpis umożliwia określenie podpisu cyfrowego, wykorzystywanego do autoryzowania wiadomości e-mail. Dostępne są trzy możliwości źródła podpisu: pole tekstowe, plik oraz polecenie.
Ostatnia z zakładek umożliwia wybranie pliku graficznego, który będzie dołączany do każdej wiadomości jaka będzie wysyłana przez daną tożsamość.
Teraz należy skonfigurować odbieranie i wysyłanie poczty. Należy wejść w zakładkę Konta i aby dodać nowe konto klikamy Dodaj z zakładki Odbieranie.
Dostępne są następujące rodzaje kont:

– POP3;
– IMAP;
– Rozłączony IMAP;
– Skrzynka maildir;
– Skrzynka lokalna.

W testowej konfiguracji wybieramy POP3 następnie musimy skonfigurować konto poczty przychodzącej, występują tutaj dwie zakładki: Ogólne – przechowuje podstawowe opcje dla serwera poczty, podajemy tutaj np. nazwę, konta, nazwę serwera oraz hasło. Numer portu automatycznie ustawiony jest na 110, możemy również ustawić pozostałe opcję takie jak Włącz do ręcznego sprawdzania poczty, Filtruj wiadomości.
Mając skonfigurowaną opcje pobierania poczty z serwera należy zając się konfiguracją wysyłania wiadomości. Aby to zrobić należy przejść do zakładki Wysyłanie i dodać nowe konto. Pojawia się okienko i mamy do wyboru dwie opcje SMTP, czyli standardowy serwer oraz Sendmail, czyli lokalnie zainstalowany program do poczty wychodzącej. Po wybraniu SMTP i przejściu dalej pojawią się dwie kolejne opcje do wyboru: Ogólne, zawiera podstawowe parametry niezbędne do nawiązania połączenia z serwerem, ustawiamy tu np. nazwę konta, serwer, port. Druga z zakładek umożliwia ustawienie Szyfrowania oraz metody uwierzytelnienia. Na tym kończymy konfiguracje konta poczty.

 
Artykuł powstał dzięki portalowi Towarzystwo Pożyczek Wzajemnych opinie